De Wereldomroep moet op zoek naar een nieuwe plek voor hun archieven. Voor een groot deel van het archief is vanaf 1 juli geen plaats meer. Beeld en Geluid lijkt een logische plek, alleen is er een probleem: geld en auteursrechten.
De Wereldomroep heeft honderden meters papieren archief en veel uitzendingen die sinds 1947 zijn gemaakt in het Indonesisch, Arabisch en Sranantongo. Ook het MCO, het Muziekcentrum van de Omroep, heeft vanaf 1 augustus geen plek meer voor de vijf strekkende kilometer bladmuziek. Beide zijn dus op zoek naar nieuw onderdak voor de archieven.
Beeld en Geluid lijkt de eerste keus om hun archieven te huisvesten, alleen er is een probleem. Het toegankelijk maken van die archieven kost geld en dat is er niet. Beeld en Geluid wilt de auteursrechten om met het materiaal nog iets terug te verdienen. De meeste organisaties willen dit echter niet afstaan.
Mediahistoricus Huub Wijfjes verteld erover in het NRC Handelsblad: “We hebben instituten als Beeld en Geluid en filminstituut Eye opgericht om te voorkomen dat we niet meer de fouten van de jaren zestig en zeventig zouden maken toen er van alles werd weggegooid. Nu dreigt toch weer hetzelfde te gebeuren. Ik zie gewoon mijn bronnen verloren gaan.”
Lees ook:Radio en tv-leerstoel aan de Universiteit van Amsterdam
Lees ook:Open Dag Radio 5 vrijdag rechtstreeks vanuit Beeld en Geluid
Lees ook:Buma/Stemra verliest monopolie auteursrechten
Lees ook:Ex-minister nieuwe voorzitter Wereldomroep
Lees ook:Medewerkers Wereldomroep starten wereldwijde petitie